Ostatnio z pewna siostrą dużo spacerowałyśmy,
Nowe trasy poznawałyśmy,
Jedna z nich koło cmentarza prowadziła,
Stamtąd tylko cisza dochodziła,
Nasze serca były w radosnym nastroju,
Nasz śmiech nie pasował do cmentarnego nastoju,
Same na chwile zamilkłyśmy,
Już więcej ta trasa nie chodziłyśmy,
O jak dobrze być w gronie żyjących,
Pana radośnie chwalących,
Słyszeć uwielbienia pieśni,
nieba cudowne wieści,
Z pełni naszej wolności korzystajmy,
Do grobu nie wracajmy,
By inni nas obserwując,
Mogli powiedzieć ”on(a) żyje” się radując,
Na ten ziemi cmentarz nie jest przyjemnym miejscem,
Lecz raczej kojarzy się ze smutkiem,
O ile bardziej przykro patrzeć na chrześcijańskie cmentarzysko,
Tym bardziej że życie - Jezus Chrystus jest tak blisko,
Kochani do grobów duchowych zamknąć się nie dajmy,
Całym swym życiem Zbawiciela naszego radośnie chwalmy.